آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل متحد در سفر روز چهارشنبه اش در کابل، از بیجا شدگان داخلی در حومه شهر دیدار کرد. او عالی ترین مقام سیاسی جهان است که تاکنون از بیجا شده‌های داخلی افغانستان، در خیمه‌های شان بازدید میکند.
بازدید او از بیجا شدگان اما به دلایلی بیسابقه بود. او در جریان ورود به خیمه‌های بیجا شدگان، بوت‌هایش را از پا درآورد و با بیجا شده‌ها با خودمانی ترین شکل ممکن برخورد نمود.
آقای گوترش در بازدید از خیمه نشینان داخلی گفت: “امروز من با کسانی یکجا شدم که روزه داشتند، به منظور همبستگی با تمام مسلمانان جهان، من همه را برای صلح و شکیبایی فرامیخوانم”.
گوترش گفت که او به افغانستان سفر کرده تا همبستگی سازمان ملل متحد را با مردم افغانستان به نمایش بگذارد. حمایت از روند صلح به رهبری افغانها و خانواده‌های که بیشتر از جنگ آسیب دیده اند، از دیگر اهداف سفر او به افغانستان خوانده شد.
آقای گوترش ۶۶ سال دارد. او هفت سال سِمت نخست وزیری پرتگال را نیز بدوش داشت. اما آنچه این سیاستمدار پرتگالی را در امور پناهندگان متمایز ساخته، چیز دیگری است.
او ده سال کمیشنر ارشد عالی سازمان ملل در امور پناهندگان بود. او از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ از خود کارنامه‌های عالی در این سِمت برجای گذاشته است.
آقای گوترش در این مدت بارها از کشورهای غربی خواست که میزان کمک‌های خود را برای رسیدگی به امور پناهندگان و مهاجران افزایش دهند. این سیاست مدار پرتگالی، از اول جنوری ۲۰۱۷ دبیر کلی سازمان ملل متحد را بدوش گرفت. مسئولیتی که تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۱ به مدت پنج سال طول خواهد کشید.
آنتونیو گوترش، در شش ماهی که از وظیفه اش در مقام دبیر کلی سازمان ملل متحد میگذرد، از یک اردوگاه آواره‌گان سوری در اردن نیز دیدن کرده است. او همچنین در این مدت، خواستار افزایش کمک‌های بین المللی و همبستگی بیشتر جامعه جهانی با آوارگان شهر موصل شده است.
احترام به حریم خصوصی افغانها
احترام به حریم خصوصی خانواده‌های افغانستان، سیلی محکمی بود که آقای گوترش به صورت رهبران افغانستان زد.
رهبرانی که در خانه‌های مردم خیر، در مساجد نیز بوت‌های شیک شان را از پا بیرون نمی کنند. بیاعتنایی به حریم خصوصی افراد که درد آن هرگز برای خانواده‌های داغ دیده فراموش شدنی نیست.
پای برهنه دبیر کل سازمان ملل متحد در میان خیمه نشینان، در کشور ما گویای واقعیت تلخ دیگری نیز است. اینجا در افغانستان، اخلاق سیاسی، به مقام‌های دولتی و سیاسی اجازه نمی دهد تا در برخورد با افراد عادی جامعه، تواضع نشان دهند.
رفتارهای زمامداران در افغانستان حتا در دید و بازدیدهای به گفته خودشان “تکریمیه” نیز بزرگ منشانه است.
شهروندان افغانستان بارها مواردی را شاهد بوده اند که رییس جمهور و رییس اجرایی در دیدار با خانواده‌های شهدا بوت‌های شان را از پا نکشیده اند.
این اخلاق پایین سیاسی تنها به رییس جمهور و رییس اجرایی خلاصه نمی شود. مسئولان دیگر نیز بارها عکس‌های شان خبر ساز شده اند که در داخل مسجد و یاخانه شهدا با بوت و کفش قدم گذاشته اند. از جمله عبدالروف ابراهیمی رییس مجلس نمایندگان و یا برخی از وزرا.
آقای گوترش در حالی از بیجا شدگان داخلی در خیمه‌های شان دیدار کرد، که وزیر مهاجرین افغانستان که مسوولیت درجه یک او رسیدگی به این گونه موارد است، تا هنوز هیچ نمی داند خیمه‌های بیجاشدگان در کجا است و چگونه زندگی در این جا جریان دارد.
منبع: هشدار
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/7093
تگ ها:
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
